Czasopismo 7-8/2022 (lipiec-sierpień)

W artykule przedstawiono zastosowanie opracowań fotogrametrycznych pozyskanych z niskiego pułapu lotniczego przy pomocy bezzałogowych statków powietrznych. Na podstawie lotu testowego przedstawiony został proces planowania nalotu, pozyskania danych obrazowych i generowania opracowań, którymi były: numeryczny model terenu, numeryczny model pokrycia terenu i ortofotomapa. W oparciu o pozyskane materiały źródłowe, przeprowadzone zostały przykładowe analizy pozwalające na określenie postępu i bezpieczeństwa prac budowlanych. Zastosowanie bezzałogowych statków powietrznych oraz fotogrametrii niskiego pułapu ma wpływ zarówno na podniesienie jakości budowy obiektu liniowego jak również na bezpieczeństwo jego późniejszej eksploatacji. Monitorowanie postępu prac przy pomocy technologii BSP pozwala na regularną weryfikację poprawności realizowanych przez wykonawcę zadań oraz eliminację zagrożeń w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy na budowie rurociągów lądowych.

W artykule przedstawiono problematykę występowania rozbieżności wskazań indeksów, określających skłonności wody do wykazywania właściwości korozyjnych, bądź do wytrącania osadu węglanu wapnia, wyznaczonych na podstawie wyników przeprowadzonych badań wody powierzchniowej. Publikacja zawiera omówienie wyników badań nad stabilnością chemiczną surowej wody z rzeki, opis metod zastosowanych do wyznaczenia indeksów stabilności wody i zasad interpretacji wartości obliczonych wskaźników, a także porównanie ich wskazania.

W ciągu ostatnich lat kawitacja hydrodynamiczna (KH) wykazała potwierdzoną skuteczność w wielu dziedzinach inżynieryjnych, zarówno w technologii wody, ścieków i odpadów oraz w sektorze przemysłowym. W porównaniu do innych innowacyjnych metod ,stosowanych w inżynierii środowiska, KH wykazuje szereg korzyści, charakteryzuje się m.in. prostą konstrukcją urządzeń, łatwą obsługą oraz niskimi kosztami eksploatacyjnymi. Co istotne, KH można łatwo połączyć z konwencjonalnymi i powszechnie stosowanymi technologiami w gospodarce odpadami oraz oczyszczaniu wody i ścieków. W pracy przedstawiono zbiór doświadczeń z zakresu zastosowania kawitacji hydrodynamicznej jako metody wstępnej obróbki odpadów lignocelulozowych, pozwalającej na poprawę ich stopnia biodegradowalności.

Ideą obiegu zamkniętego, będącego alternatywą liniowego modelu gospodarki, jest wykorzystanie odpadów powstających w cyklu życia produktów. Dotychczas nieunikniony odpad, powstający podczas oczyszczania ścieków (komunalne osady ściekowe) wymaga w każdej oczyszczalni indywidualnego rozwiązania w zakresie jego zagospodarowania. Zagospodarowanie osadów ściekowych determinowane jest ich właściwościami, przepustowością oczyszczalni, kosztami oraz obowiązującym stanem prawnym. Mając na uwadze powyższe, w artykule przedstawiono metody surowcowego wykorzystania osadów ściekowych. Szczególny akcent położono na wprowadzenie osadów ściekowych do zestawu surowcowego materiałów budowlanych. Potwierdzono, że realizacja gospodarki cyrkularnej, w ramach gospodarki osadami ściekowymi, prowadzi do ograniczenia zużycia surowców, zwiększenia strumienia odpadów poddawanych odzyskowi i recyklingowi.

Praca obejmuje analizę możliwości wykorzystania rur wodociągowych i kanalizacyjnych pozostałych po wybudowaniu odcinka sieci, pod kątem gospodarki obiegu zamkniętego. Przenalizowano materiały używane do budowy: • wodociągu: żeliwo sferoidalne oraz polietylen, • kanalizacji: kamionka oraz poliwęglan. Na podstawie projektów istniejących już sieci na terenie Warszawy ustalono, jaka ilość materiału pozostanie po wybudowania rurociągu z danego materiału oraz w jaki sposób można wykorzystać materiał pozostały po budowie w ramach GOZ. Przenalizowano możliwość wykorzystania materiału w branży budowlanej oraz zweryfikowano zastosowanie biorąc pod uwagę w szerszym aspekcie gospodarczym.

W pracy scharakteryzowano obieg fosforu, azotu i węgla organicznego w biologicznej oczyszczalni ścieków, posiadającej komorę fermentacyjną oraz kompostownię. Oszacowano ilość biogenów jaką można hipotetycznie odzyskać w oczyszczalni ścieków o obciążeniu 70 tys. RLM. Technologie stosowane w oczyszczalni umożliwiają przetwarzanie odpadów organicznych i odzysk cennych dla gleby pierwiastków (fosfor, azot i węgiel organiczny) oraz energii. Wytwarzanie biogazu, przy maksymalnym wykorzystaniu odpadów organicznych generowanych przez mieszkańców, pozwala rocznie na odzysk 1126 Mg węgla organicznego i wygenerowanie ok. 12,6 GWh energii. Najbardziej racjonalną formą recyklingu organicznego odpadów jest wytwarzanie kompostu o parametrach nawozowych. Oszacowano, że produkcja nawozu umożliwia odzysk 30% węgla ,98% fosforu oraz 18% azotu ze strumieni tych pierwiastków wprowadzanych do oczyszczalni. W celu uzyskania kompostu o dobrych parametrach nawozowych niezbędne jest wdrożenie w regionie segregacji odpadów u źródła ich wytwarzania. Bardzo ważna jest również redukcja ilości koagulantów żelazowych, stosowanych w procesie oczyszczania ścieków do strącania związków fosforu, ze względu na to, że wzbogacają kompost w nieprzyswajalne formy fosforu w postaci fosforanu(V) żelaza(III). Z tego względu przedstawiono możliwość częściowego zastąpienia ich odpadową solą magnezu, co prowadzi do strącania dobrze przyswajalnego przez rośliny fosforanu magnezowo amonowego (struwitu). W pracy przedstawiono, w postaci schematu, cykl obiegu węgla, azotu i fosforu w oczyszczalni oraz opracowano arkusz kalkulacyjny, pozwalający na oszacowanie stopnia odzysku biogenów w kompoście, umożliwiający określenie produkcji wytwarzanej energii przez ilościowy dobór odpadów organicznych do fermentacji. Przedstawiono również zalety prowadzenia w oczyszczalni procesu oczyszczania ścieków, wspólnie z gospodarką odpadami organiczny.

W niniejszej pracy zbadano właściwości katalityczne katalizatorów palladowych, osadzonych na γ-tlenku glinu, w oczyszczaniu wody z diklofenaku. Katalizator Pd/γ-Al2O3 przygotowany metodą suchej impregnacji i poddano trzem różnym warunkom obróbki wstępnej. Otrzymane materiały scharakteryzowano za pomocą chemisorpcji CO oraz TEM. Wykazaliśmy, że wydajność katalityczna 1 % wag. Pd/ /γ-Al2O3 w wodoroodchlorowaniu diklofenaku zależy od warunków obróbki wstępnej. Największą aktywność wykazał katalizator palladowy poddany obróbce wstępnej w najłagodniejszych warunkach.