Czasopismo 12/2022 (grudzień)

Przyjęcie gazu w postaci LNG do zbiorników stacji regazyfikacji LNG wiąże się z prawidłowym określeniem ilości przyjętego LNG. Artykuł przedstawia zmianę w podejściu do określania ilości wprowadzanego do stacji regazyfikacji LNG gazu w postaci skroplonej przez pryzmat rozwoju rynku małego LNG.

W artykule przedstawiono opracowane rozwiązanie pozwalające na pomiar stopnia wydłużenia kompensatora rurociągu. Opracowany przetwornik działa w oparciu o technologię światłowodową, wykorzystując światłowodowe sensory z siatką Bragga (FBG), zapewniając wysoką jakość pomiaru z dokładnością nie mniejszą niż 0,93%, która została potwierdzona w trakcie przeprowadzonych testów. Przetwornik oprócz części optycznej zawiera układ mechaniczny oraz system hermetyzacji i osłony względem środowiska gruntowo-wodnego. Zastosowanie światłowodowej technologii sensorowej daje możliwość prostej multiplikacji punktów pomiarowych i odczytu zdalnego dla nawet kilkudziesięciu kompensatorów.

Występujące braki paliw stałych na rynku polskim mogą powodować spalanie niedozwolonych materiałów (odpadów) w komunalnych urządzeniach grzewczych. Może to powodować zwiększenie emisji zanieczyszczeń do atmosfery i mieć negatywny wpływ na zdrowie człowieka. Spalanie odpadów powoduje znaczące zwiększenie emisji takich związków jak tlenek węgla oraz związki organiczne, w tym: wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, dioksyny, furany, fenole oraz formaldehydy. Spalanie odpadów ma również bardzo negatywny wpływ na prace urządzeń grzewczych oraz instalacji kominowych.

Biowodór powstaje w wyniku aktywności metabolicznej mikroorganizmów w warunkach beztlenowych. W artykule omówiono szlaki metaboliczne produkcji biowodoru: biofotolizę, fotofermentację i ciemne fermentacje. Szczególny nacisk położono na procesy produkcji biowodoru na etapie kwasogenezy beztlenowego rozkładu biomasy (ciemna fermentacja i konwersja mleczanu i octanu do maślanu) jako obiecującą metodę produkcji biowodoru. Produkcja biowodoru taką metodą charakteryzuje się niską wydajnością i wymaga ograniczenia procesów konkurencyjnych, głównie innych typów fermentacji kwaśnych. Produkcja biowodoru na etapie kwasogenezy jest możliwa w instalacjach dwu- lub wieloetapowych, w których etap kwasogenezy jest oddzielony czasowo i przestrzennie od etapów acetogenezy i metanogenezy. Przedstawiono prace nad tego typu technologią na przykładzie dwuetapowej instalacji produkcji biowodoru i biometanu na drodze beztlenowego rozkładu produktów ubocznych przemysłu cukrowniczego opracowanej w jednostce naukowej i rozwijanej przez partnera przemysłowego. Omówiono wyzwania i ograniczenia produkcji biowodoru, zwłaszcza na etapie kwasogenezy. Zdefiniowano powody niedojrzałości technologii produkcji biowodoru i pozostawanie ich ciągle na etapie badawczo-rozwojowym w porównaniu do zaawansowanych, wdrażanych rozwiązań produkcji biogazu.

Niezależnie od wdrażania GOZ w systemie gospodarki odpadami komunalnymi zawsze będzie istniał strumień tzw. odpadów resztkowych, po selektywnej zbiórce, którego właściwości paliwowe trzeba będzie wykorzystać, by zmniejszyć ilość składowanych odpadów poniżej 10%. Oznacza to konieczność wybudowania jeszcze kilkunastu nowych instalacji termiczno przekształcania odpadów, aby domknąć system gospodarki odpadami komunalnymi w Polsce. Wbrew powszechnemu mniemaniu są to instalacje bezpieczne, niskoemisyjne, niestwarzające zagrożenia dla ludzi i środowiska, powszechnie budowane i eksploatowane na całym świecie.

Biorąc pod uwagę, że dla spalarni, nie tylko odpadów, podstawowym i stałym parametrem technicznym i technologicznym jest pojemność cieplna komory spalania, a nie masa odpadów poddawanych spalaniu, na podstawie aktualnych badań wartości opałowej odpadów dostarczanych do wybranej analizowanej spalarni. W artykule przeanalizowano ilość odpadów, która powinna być spalona, aby praca spalarni odbywała się w warunkach nominalnych (przy założonej w projekcie i pozwoleniu zintegrowanym pojemności cieplnej komory) i uzyskiwano założone w projekcie efekty energetyczne.