Czasopismo 05/96/2022 (maj)

W niniejszej pracy skupiono się na tworzeniu się hydratów w rurociągach gazu ziemnego, co jest uważane za główny problem związany z zapewnieniem przepływu. Model równowagi fazowej hydratów jest połączony z modelem nieustalonego przepływu gazu w celu monitorowania, czy, gdzie i kiedy gaz ziemny w rurociągach wchodzi w obszar tworzenia się hydratów. Model hydratów opiera się na równowagach fazowych w systemach, w których gaz ziemny zawiera wolną i rozpuszczoną wodę. Do opisu warunków przepływu w rurociągach gazu ziemnego wykorzystywany jest model przepływu gazu w warunkach nieustalonych. Takie podejście umożliwia operatorom rurociągów monitorowanie ryzyka powstawania hydratów w warunkach normalnych i awaryjnych, a także oszacowanie optymalnego kompromisu między różnymi technikami zapobiegania powstawaniu hydratów. Aby pokazać możliwość zastosowania metody, przeprowadzono studium przypadku dla rurociągu podmorski.

Mikroplastiki stanowią zanieczyszczenie o charakterze globalnym, o czym świadczy ich obecność w różnych ekosystemach (m.in. w wodzie, glebie, powietrzu). Co więcej, mogą być one transportowane w środowisku na duże odległości, docierając tym samym do bardzo odległych i odludnych miejsc. Zanieczyszczenie produktów przeznaczonych do spożycia oraz atmosfery mikroplastikami powoduje, że człowiek jest narażony na ich spożycie i wdychanie, jednakże możliwe konsekwencje zdrowotne z tym związane nie są znane. W niniejszym artykule zestawiono najważniejsze informacje na temat występowania mikrodrobin plastiku w środowisku wodnym, powietrzu, jak również produktach żywnościowych. Ponadto przedstawiony został aktualny stan wiedzy na temat wpływu mikroplastików na człowieka w oparciu o dostępne dane literaturowe.

W artykule omówiono metody wykorzystywane w biodegradacji wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych występujących w osadach czynnych i dennych. Przeanalizowano ich skuteczność i wpływ na oczyszczanie środowiska z zanieczyszczeń WWA.

W artykule dokonano analizy i oceny efektywności pracy Regionalnego Zakładu Gospodarki Odpadami Komunalnymi w Woli Pawłowskiej za 2020 rok. W oparciu o dostępne dane oraz opis stosowanych w instalacji technik przetwarzania opadów komunalnych (sposób mechaniczny i biologiczny) oceniono jakość realizowanych zadań przez RZGOK.

Coraz więcej przedsiębiorców licząc koszty związane z gospodarowaniem odpadami zaczyna analizować rodzaje wytwarzanych odpadów i możliwość przeklasyfikowania odpadów niebezpiecznych na odpady inne niż niebezpieczne. Pojawia się pytanie, jak podejść do tematu? Czy każdemu odpadowi można zmienić kod odpadu? Jakie warunki należy spełnić przy zmianie klasyfikacji odpadów, aby była zgodna z przepisami prawnymi? Odpowiedzi na powyższe pytania udzielę w niniejszym artykule. Dodatkowo postaram się wskazać trudności związane z przygotowaniem odpowiedniego materiału, który jest podstawą do sporządzenia opinii w zakresie zmiany kodu odpadów z niebezpiecznych na odpady inne niż niebezpieczne odpadów, potocznie nazywanego „odgwiazdkowaniem”.

Gospodarowanie komunalnych osadów ściekowych może być realizowane przy zastosowaniu procesu kompostowania, który jest formą recyklingu organicznego. Ze względu na wysokie uwodnienie osadów ściekowych, ich niską porowatość oraz niską proporcję węgla do azotu (C/N), uzyskanie odpowiedniego wsadu wymaga wprowadzenia materiałów strukturotwórczych i korygujących. W niniejszej pracy proces kompostowania osadów z materiałami lignocelulozowymi (słoma pszeniczna, zrębki drewniane) prowadzono w układzie dwustopniowym (1° – napowietrzany bioreaktor, 2° – okresowo przerzucana pryzma). Wykazano, że temperatura powyżej 55°C (warunki termofilowe) utrzymywała się do 6. dnia procesu, a po 2 tygodniach uległa obniżeniu do 40°C. W kompoście nie stwierdzono żywych jaj pasożytów jelitowych oraz bakterii z rodzaju Salmonella, co oznacza, że czas trwania fazy termofilowej był wystarczający do higienizacji osadów ściekowych. Mimo stosunkowo wysokiej zawartości materii organicznej w gotowym produkcie (766 g/kg s.m.), stabilny kompost uzyskano już po 60 dniach procesu, o czym świadczy wartość AT4 na poziomie około 10 g O2/kg s.m. Kompost charakteryzował się wysoką zawartością pierwiastków nawozowych (NPK), a stężenia metali ciężkich nie przekraczały wartości normatywnych.