Słowa kluczowe: jakość wody pitnej, stagnacja, biofilm, pandemia, budynki użyteczności publicznej Streszczenie Ponowne włączenie do użytkowania instalacji wodociągowych w budynkach użyteczności publicznej, po przerwie związanej z pandemią, może być ryzykowne bez odpowiedniego przygotowania. Ograniczenie działania lub całkowite wyłączenie z eksploatacji instalacji wodociągowych wody zimnej i ciepłej sprzyja stagnacji wody wewnątrz rurociągów. Zastoje, a co za tym idzie również obniżenie ochronnego działania substancji dezynfekcyjnych, dodawanych do wody wodociągowej, mogą prowadzić do pogorszenia jej jakości. Prócz zmian fizykochemicznych, takich jak zmiana barwy, mętności, utlenialności czy przewodnictwa, wzrasta również ryzyko związane z tworzeniem się środowiska sprzyjającego bytowaniu patogenów. Celem niniejszej pracy była ocena jakości wody w punktach czerpalnych w budynku użyteczności publicznej, po okresie tymczasowego wyłączenia z użytkowania spowodowanego pandemią. Oceny jakości dokonano na podstawie wartości parametrów fizyko-chemicznych i mikrobiologicznych wody zimnej i ciepłej wody użytkowej w punktach czerpalnych, zróżnicowanych pod względem rozbioru i czasu stagnacji. Zwrócono również uwagę na konieczność prawidłowego przeprowadzenia ponownego rozruchu instalacji wodociągowych w budynku tego typu, po okresie wyłączenia z eksploatacji. Zidentyfikowano kluczowe przewody, które nieobjęte procesem dezynfekcji czy płukania są miejscem bardziej narażonym na kolonizację przez patogenną florę bakteryjną. Podjęto również próbę sprecyzowania podstawowych zasad dotyczących m.in. ich płukania i dezynfekcji. Zaproponowano także działania profilaktyczne, mogące w przyszłości ograniczyć ryzyko związane z pogorszeniem jakości wody wodociągowej dostarczanej do odbiorców.
|